امروز با برخي مقامات مسئول در نهاد رياست‌جمهوري و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي تماس گرفتم. اعلام کردند که فيلترينگ وبگاه من بدون تصويب و حتي مطرح شدن در شوراي فيلترينگ و در نتيجه کاملاً غيرقانوني بوده است. توضيح دادند که براي فيلتر شدن هر سايت، بايد مسئله در «شوراي فيلترينگ»، که اعضاي آن عبارتند از وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي (آقاي صفار هرندي)، رئيس سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي (آقاي ضرغامي)، وزير اطلاعات (آقاي محسني اژه‌اي) و وزير ارتباطات (آقاي سليماني) مطرح شود و به تصويب اعضاي شوراي فوق برسد. «هيچ سايتي فيلتر نمي‌شود مگر با امضاي مقامات چهارگانه فوق.» به عنوان نمونه، براي من متن مصوبه شوراي فيلترينگ براي انسداد سايت «بازتاب» را نقل کردند.
از سوي ديگر، مديرکل (معاون؟) پارلماني وزارت اطلاعات امروز صبح اعلام کرد که فيلتر شدن سايت من به اين وزارتخانه مربوط نيست و وزارت اطلاعات وارد «دعواي شخصي» شهبازي و حسينيان نمي‌شود. [1] صرفنظر از اين‌که محاجه من و حسينيان «شخصي» است يا يکي از مهم‌ترين مباحث تاريخنگاري روز ايران؛ و تلاشي است براي ايضاح يکي از ابهام‌هاي بزرگ تاريخ روز ما که به‌دليل گذشت يک دهه از عمر آن و باقي ماندن ابهام‌ها بايد مورد بررسي پژوهشي دقيق قرار گيرد، اعلام اين موضع رسمي وزارت اطلاعات بيانگر عدم تمايل آن به اقدامات غيرقانوني است.
در نتيجه، روشن مي‌شود که فيلتر شدن سايت من از بعد از ظهر چهارشنبه اوّل خرداد 1387 کاملاً غيرقانوني و نتيجه فشار همان «محفل خودسر» معروف بر وزارت ارتباطات بوده است. جالب‌تر اين است که پس از انتشار دو يادداشت ديشب من، درجه «مضره بودن» سايت مرا از L6 به L4 ارتقاء دادند؛ يعني از ديدگاه «محفل خودسر» فوق من دو درجه «خطرناک‌تر» شدم!
من با جدّيت در حال پيگيري مسئله فيلترينگ سايت خود هستم و اعضاي اين «محفل خودسر»، و البته بسيار قدرتمند، پيشينه و کارنامه آنان و عملکرد کنوني‌شان را در حوزه‌هاي مختلف، به‌ويژه در ايجاد کانون‌هاي مافيايي فساد مالي و سلطه انحصاري بر شاخه‌هاي مختلف اقتصاد ايران، به افکار عمومي معرفي خواهم کرد.
تاریخ انتشار در وبگاه عبدالله شهبازی: پنجشنبه 2 خرداد 1387/ 22 مه 2008، ساعت 10:45 بعد از ظهر
